ABD’nin önde gelen firmalarından Boeing, ilave 19 adet Boeing P-8A Poseidon deniz devriye uçağı satışı için 2,4 milyar dolarlık tedarik anlaşması imzaladı.

Boeing anlaşma ile ABD Donanmasından 10 adet, Norveç’ten 5 adet, İngiltere’den de 4 adet ek sipariş almış oldu. Bu sipariş ile İngiltere sipariş sayısını 9 adete çıkarmış oldu.

İngiltere ve Norveç uçakları Yabancı Askeri Satış (Foreign Military Sales-FMS) üzerinden alacak. FMS’nin açıklamasına göre İngiltere uçakların ilkini 2019 yılında, Norveç ise 2021 yılında alacak.

Ayrıca geçen yıl Yeniz Zelanda deniz devriye uçağı ihtiyacı kapsamında Dört adet Boeing P-8A Poseidon uçağı alcağını duyurmuştu. Yeni devriye uçakları eğitim sistemleri, altyapı ve hizmet  maliyetleri ile 1,6 milyar dolara mal olacak. Uçaklar 2023’ten itibaren operasyonlara başlayacak.

P-8A Poseidon uçakları bir çok ülke tarafında tercih ediliyor. Avustralya hükümeti sipariş verdiği 12 adet P-8A Poseidon uçağının ilkini Kasım 2016’da teslim aldı. P-8A Poseidon uçaklarından 7 adetini 2018 yılının başlarında operasyonel hale getirdi. Geri kalan uçakların 2022 yılında faliyete geçmesi bekleniyor. Avustralya Kraliyet Hava Kuvvetleri (RAAF) 2023 yılında halen kullanımda olan AP-3C Orion uçaklarını hizmetten çekerek, filoyu P-8A Poseidon deniz devriye uçakları ile oluşturacak.

Hindistan sekiz P-8I uzun menzilli deniz keşif ve denizaltı savaş uçakları için sipariş verdi. P-8I, Hindistan için özel olarak üretilmiş P-8A Poseidon’un bir varyantıdır. P-8I’nin üretimi Aralık 2010’da başladı. Hindistan Donanması’na yapılan teslimatlar Aralık 2012’de başladı ve Ekim 2015’e kadar tamamlandı.

‘P-8A PASEİDON’ DENİZ GÖZETLEME UÇAKLARI

ABD Donanmasının deniz gözetleme ihtiyacı kapsamında Haziran 2004 yılında donanma Boeing firması ile yeni nesil uzun menzilli deniz gözetleme uçağı için bir sözleşme imzaladı. Uçağa Mart 2005’te P-8A Poseidon adı verildi.

Operasyonel hayatlarının sonuna yaklaşan 196  P-3C Orion deniz devriye uçağı filosunun yerini almak için donanma tarafından 117 adet P-8A deniz uçağı satın alınması planlandı. P-8A’nın ilk operasyonel kapasitesi (IOC), Kasım 2013’te gerçekleştirildi.

Uçağın Ön tasarım incelemesi 2005’te, kritik tasarım incelemesi, Temmuz 2007’de tamamlandı. Boeing, Aralık 2007’de beş test uçağının ilk üretimine başladı. P-8A test uçağının ilk uçağı olan T1 Nisan 2009’da test uçuşunu, Haziran 2009’da uçuş sistemleri tesitini tamamladı. İlk toprak test uçağı S1’in gövdesindeki tam ölçekli statik testleri Ocak 2011’de tamamlandı. İkinci zemin test uçağı olan S2’deki yorulma testleri 2011’in sonlarında başladı ve İlk P-8A Temmuz 2011’de uçtu.

Uçağın tasarımı Boeing’in 737-800’ün kanıtlanmış gövdesine ve 737-900’ün kanatlarına dayanıyor.Boeing P-8A’nın kanat uçlarının tasarımının Haziran 2005’te değiştirildiğini açıkladı. Hollanda’nın Stork Aerospace firması ile Boeing tersine çevrilmiş kanat uçlarını üretme sözleşmesi imzaladı.

Haziran 2005’te Boeing, P-8A’nın kanat uçlarının tasarımının harmanlanmış kanatçıktan arka kanatlı kanat ucuna değiştirildiğini açıkladı.

Uçağın gövdesi ve kuyruk bölümleri, Wichita Kansas’ta bulunan Spirit AeroSystems tarafından üretilerek Washington’daki Boeing üretim tesisine gönderildi. Uçak bu tesislerde birleştirilerek üretildi. Uçağın uçuş kabul testleri Renton Sahası’ndan gerçekleştirildi. Uçak daha sonra uçuş testi için Maryland, Patuxent River’daki hava üssüne gönderildi.

P-8A Poseidon uçakları 41 bin feet yükseklikte uçabiliyor ve 490 knot’a hız yapıyor. P-8 En zorlu deniz şartlarında ve buzlanma ortamlarında yaklaşık 25 yıl 25 bin saat uçuş yapabilecek şekilde tasarlanmıştır. Uçak yakıt ikmali yapmadan yaklaşık 4 bin 500 mil ( 7.200 km.) menzile uçabilir.

P-8A Poseidon uçağının yönetim sistemi Smiths Aerospace firması tarafından geliştirildi. Smiths Aerospace uçuş yönetim sistemini gelecekte yükseltmesine imkan sağlayacak açık mimariye göre dizayn etti.

Boeing, Mart 2008’de MX-20HD dijital elektro-optik ve kızıl ötesi (EO / IR) multispektral sensör taretlerini tedarik etmek için L-3 Communications Wescam’ı seçti. MX-20HD gyro-stabilize edilmiş kızılötesi, CCDTV, görüntü yoğunlaştırıcı, lazer telemetre ve lazer aydınlatıcı dahil olmak üzere en fazla yedi sensöre sahip olabiliyor.

Uçak, Raytheon tarafından geliştirilen yükseltilmiş APS-137D (V) 5 deniz gözetleme radarı ve sinyal istihbaratı için SIGINT sistemi ile donatılmıştır.Sistem Haziran 2006’da yeniden revize edilerek AN/APY-10 radarı olarak belirlendi, uçağın burun kısmına kuruldu.

AN / APY-10 radarı sabit ve küçük gemiler, yüzeyli denizaltıların görüntülenmesi, tespiti, sınıflandırılması ve tanımlanması için yüksek çözünürlüklü görüntüleme sağlıyor.

Raytheon firması uçak için güvenli UHF uydu haberleşmesi ile yeni global konumlandırma sistemi geliştirdi. Northrop Grumman ve BAE Sistemlerinin ürettiği sistemler uçağın elektronik savaş ekipmanı olarak kullanılıyor. Yönlü kızılötesi karşı önlemler (DIRCM) seti, radar uyarısı olan bir Terma AN / ALQ-213 (V) elektronik harp yönetim sistemi, (EWMS) elektronik savaşta kendi kendini koruma (EWSP)  paketleri uçakta bulunuyor.

Uçak, yüksek irtifadan ateşlenebilen Raytheon Mark 54 torpidolarını kanatları altında taşıyabiliyor. İlk Mark 54 torpido, 2011 yılının Ekim ayında P-8A Poseidon tarafından başarılı bir şekilde test edildi. Ayrıca uçağın kanadına monte edilen sabit noktalar ile Hava-yüzey füzeleri ve  serbest düşen bombalarda taşıyabiliyor.

TÜRK DENİZ KUVVETLERİ MELTEM-3 PROJESİ SONUÇLANMAYI BEKLİYOR

Türk Deniz Kuvvetleri’nin su üstü harbi (SUH/ASUW) ve denizaltı harbinde (DSH/ASW) kullanılmak üzere başalattığı MELTEM projesi devam ediyor. MELTEM -3 Projesi kapsamında 2013’ün Temmuz ayında 2 adet ATR-72/600 Genel Maksat Uçağı envantere girmişti.

MELTEM-3 Sözleşmesi 21 Aralık 2005’te imzalanmış ve 20 Nisan 2006’da yürürlüğe girmişti. Mali boyutu o tarihte yaklaşık 218.7 Milyon ABD doları (18o Milyon Euro) olarak açıklanan projede başlangıçta 10 adet turboprop motorlu ATR-72/500 uçağının alınması planlandı. Bu kapsamda ilk astar boyalı (yeşil) ATR-72/500 Uçağı Şubat 2008’de TAI’ye teslim edilmiş ve uçak üzerinde yapısal modifikasyon/tadilat çalışmalarına başlanılmıştı. Ancak, daha sonra platform tercihi ATR-72/500 Uçaklarının üretiminin sona ermesi ile daha güçlü motorlara (%5 daha yüksek motor performansı) ve sayısal kokpit konfigürasyona sahip ATR-72/600 yönünde değiştirilmişti.

Savunma Sanayi Başkanlığı (SSB) ile Ana Yüklenici Alenia Aermacchi/Leonardo arasında yürütülen müzakereler sonucunda platform sayısı altısı DKU/DSH ve ikisi irtibat/genel maksat konfigürasyonunda toplam sekiz uçak olarak revize edilmiştir.Buna yönelik anlaşma SSB ile Alenia Aermacchi arasında Mayıs 2013’de imzalanmıştı.

CN-235 D/K uçakları Hafif Sınıf, ATR-72/600 ise Orta Sınıfı D/K Uçağı olarak tanımlanmaktadır.

ATR-72/600 Deniz Karakol [D/K] uçağı  İtalya’da test uçuşunda..

MELTEM-3 Projesi ile 8 adet ATR-72/600 Deniz Karakol [D/K] Uçağı’na sahip olunması hedeflenmektedir. Temmuz 2013 yılında envantere iki adet ATR-72/600 uçağı girmiştir. TCB701 ve TCB702 kuyruk numaralı ATR-72/600 Genel Maksat Uçaklarının modifikasyonları Alenia Aermacchi/Leonardo’nin Napoli-Capodichino ve Torino-Caselle tesislerinde gerçekleştirilmiştir.

TAI ve TUSAŞ tesislerinde altı adet ATR-72/600 D/K uçağından ilkinin sertifikasyon ve kabul testlerinin tamamlanmasının ardından Şubat 2017’de teslim edilmesi ve teslimatların 2018’de tamamlanması planlanmıştı. Ancak sertifikasyon testlerinde yaşanan sıkıntılar nedeniyle bu teslimat Şubat 2018 itibariyle henüz gerçekleştirilemedi. Sorunların aşılması durumunda modifikasyonları tamamlanan uçakların teslimatına bu yıl başlanarak 2019’da tamamlanabileceği belirtiliyor.


Kaynak: BOEİNG, Defpost, Ajanslar, Boeing, RAAF,


CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here