Hindistan’ın yerli hafif savaş uçağı Tejas (LCA), çetrefilli bir geliştirme sürecinin ardından ilk uçuşunu gerçekleştirdi. İlk Tejas Mk 1A (seri LA5033) 3 Mart 2024’te Hindistan’ın güneyindeki Bengaluru’da bulunan Hindustan Aeronautics Limited (HAL) tesisinden havalandı.
Tejas Mk 1A, ilk bakışta Hava Kuvvetleri’nde görev yapan Tejas Mk 1’den pek farklı görünmüyor. Yeni versiyon, bazı “4,5. nesil” avcı uçağı özelliklerine sahip. Bunlar arasında yeni bir aktif elektronik taramalı dizi (AESA) radarı (Elta Systems EL/M-2052), güncellenmiş aviyonikler ve kapsamlı bir elektronik harp kabiliyeti yer alıyor. Uçakta iç yapı ve dış kalıp hattında da küçük değişiklikler yapıldı.
Tejas, boyut ve ağırlık olarak Kore Havacılık ve Uzay Sanayii (KAI) FA-50T’ye daha yakın. Ayrıca modern hafif savaş uçakları için bir ölçüt olarak görülen Saab Gripen’den de daha hafif.
Hindistan’ın yerli hafif savaş uçağı projesi (LCA) çalışmaları 1991’de başladı. 1998’de Hindistan’ın nükleer silahların yayılmasını önleme anlaşmasını imzalamayı reddetmesinin ardından ABD’nin ambargo koyması projeyi sekteye uğrattı.
İlk iki prototip LCA’dan ilki 4 Ocak 2001’de ilk uçuşunu yaptı ve Tejas adını aldı. Aynı yılın Mart ayına kadar Mach 1,4 hızına ulaşmak da dahil olmak üzere toplam 100 test uçuşu gerçekleştirildi. TD1 ve TD2 adlı iki prototipi, PV1’den PV6’ya kadar altı geliştirme uçağı izledi. En son versiyonu iki kişilik olarak tasarlandı.
Jet için yerli bir radar geliştirilmesinde yaşanan sorunlar, İsrail’in Elta Systems firmasının EL/M-2032 darbe-Doppler, çok modlu radarını sağlamasıyla çözüldü.
Hintli yetkililer, 2007’ye gelindiğinde Tejas’ta 10 yıllık bir gecikme yaşandığını ve özellikle motorun programın gidişatını olumsuz etkilediğini bildiriyordu. Orijinal F404 motorunun 18.100 pound itiş gücü Tejas için yetersiz kaldı. Bu sorunu çözmek için HAL, LSP1’den LSP8’e kadar olan ilk Sınırlı Seri Üretim partisinde 19.000 pound itiş gücüne sahip F404-IN20 motoruna geçiş yaptı. Yeni motorla donatılmış ilk uçak Nisan 2007’de havalandı ve eğitim uçağı olarak kullanıldı.
Yükseltilmiş F404-IN20 motoruna sahip olmasına rağmen Tejas hala yeterince güçlü değildi ve bu durum ilk seri üretim uçaklarının taşıyabilecekleri harici yükleri sınırladı. Hindistan yetkilileri, Super Hornet’te kullanılan daha güçlü F414 motorlarının yeni Tejas Mk 1A’da da kullanılmasına karar verdi.
İlk tam seri üretim partisi SP1 versiyon motorlarıyla Eylül 2014’te havalandı. 40 uçağın tam üretim konfigürasyonuna göre inşa edilmesi planlanmışken bu başarılamadı. İlk üç uçak birbiriyle küçük farklılıklar gösteriyordu ve nihai üretime geçerken değişikliklere ihtiyaç duyuldu. İlk 20 uçak İlk Operasyonel İzin (IOC) konfigürasyonundayken, sonraki 20 uçak Tam Operasyonel İzin (FOC) konfigürasyonuna sahipti.
Tejas, Temmuz 2016’da Bangalore’da konuşlu 45. Filo “Flying Daggers” ile hizmete girdi. Seri üretim 2014 yılında başladı ve yılda sekiz uçak üretildi.
Hindistan Donanması da en azından bir süre Tejas’ın bir versiyonu olan ve ilk yerli üretim uçak gemisi tabanlı avcı uçağı olacak LCA Navy’yi tedarik etmek istiyordu. Hindistan Donanması’nın iki prototipi, NP1 ve NP2, iki koltuklu ve tek koltuklu olarak tamamlandı. Bu jetlerde F404-IN20 motoru, yeni iniş takımları, LEVCON kontrol yüzeyi, tutucu kanca ve diğer deniz özellikleri yer alıyordu. Gemi denemelerine katılmış olsa da hayal kırıklığı yaratan performansı Hindistan Deniz Kuvvetleri’nin ilgisini çekmedi.
Çok Rollü Uçak Gemisi Savaş Uçağı (MRCBF) programı kapsamında geçici bir tip kullanımına yönelik planlar oldukça ilerlemiş durumda. Dassault Rafale M veya Boeing F/A-18E/F Super Hornet Blok III siparişi verilecek ve her ikisinin de örnekleri şu anda Hindistan’da, Goa’daki Hint Donanma İstasyonu Hansa da dahil olmak üzere kara tabanlı bir kayakla atlama rampasında test edilmektedir.
